Maciej I
stary Maciej Dobrzyński, zob. Dobrzyński I
A jeśli Maciej w pomoc da mi swą Rózeczkę, To my we dwóch, Sopliców tych porzniem na sieczkę (V). Aż nie mogąc zdań zgodzić, na koniec stanowi Przełożyć całą sprawę ojcu Maciejowi. Siedemdziesiąt dwa lat liczył Maciej, starzec dziarski, Niskiego wzrostu, dawny konfederat barski (VI). Lecz gdy król w Targowicy przyjął uczestnictwo, Maciej opuścił znowu królewskie stronnictwo (VI) Przyczynę zmian tak częstych na próżno byś macał: Może Maciej zbyt wojnę lubił; zwyciężony W jednej stronie, znów bitwy szukał z drugiej strony? (VI) Maciej ogrzał się słońcem, zakończył pacierze I już się do swojego gospodarstwa bierze (VI).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Imię człowieka ↔ Imię, nazwisko człowieka ↔ Imiona bohaterów literackich